خدا رو شکر.

وب لاگ قدیمی مو می خوندم... چقدر خوشحالم که زمان گذشته و زمان حال رسیده. الان برام همه چیز تو خوشی و نعمته...

و خدا رو بارها بارها به خاطر نعمتش شکر میکنم. و باز هم فکر میکنم تمام کارهای خدا حکمتی داره. و خوشحالم.

می دونم که هر راهی که آدم انتخاب می کنه صرفا" درستترین کار و راه نیست ولی همیشه آدم باید بدونه که اون راه آخرین راه هم نیست درسته که ممکنه که درست کردن و یا برگشتن ازش سخت باشه ولی باز هم امکان پذیره. تنها چیزی که چاره ای نداره و بر گشت پذیر نیست گذر عمره.... که اگر از دستش بدی دیگه بر نمی گرده.

حال عجیبی دارم امروز شاید یه کم پیاده روی تا امام زاده صالح حالم رو جا بیاره...